De oorsprong van het ras is niet helemaal zeker, maar aangenomen wordt dat de honden zoals boven vermeld door vissers naar Europa werden gebracht, betrokken waren bij de ‘oprichting’ van het ras. Veel waargebeurde en fictieve verhalen droegen bij aan de speciale status die de Landseer verwierf. Vooral in de adellijke families schijnt het ras veel gezien te zijn geweest. Zo gaat er een verhaal dat Napoleon eens door een Landseer van de verdrinkingsdood gered is.

Toen de schilder Landseer overleed verloren de honden die Landseer-New Foundlanddogs of Landseer genoemd werden hun naam. Vanwege hun goede gedrag en houding steeg toch al gauw de vraag naar deze honden waarop enkele Engelse fokkers reageerden. Omdat er toen niet voldoende fokdieren waren, vooral teefjes, werd er met honden van een vergelijkbaar type gefokt. Door haar legendarische reputatie verspreidde het ras zich dan  ook geleidelijk naar Centraal Europa. Vanaf het midden van de 19^e eeuw ging de belangstelling meer uit naar de zwarte New Foundlander. De Landseer zou hiermee gefokt worden en pas begin 20^e eeuw begonnen sommige fokkers in Centraal Europa  op zoek te gaan naar de zwart witte hond om op basis van het oude ‘model’ te fokken.

In 1959 werd het ras Landseer Europees Continental Type (E.C.T.) door de FCI erkend. In 1980 werd er in Nederland een Landseerclub opgericht. Ook de Nederlandse Landseer Vereniging is daarna opgericht, zodat de rasstandaard Landseer ECT gewaarborgd blijft. Onderstaand een overzicht van het aantal honden waarvoor een stamboom is aangevraagd in de laatste vijf jaar.
Nog geen 250, dat impliceert dat het ras erg zuiver is en blijft.

Sinds december 2020 zijn wij eén van de fokkers van dit grote energieke en karaktervolle ras. Een ras waar je graag mee op pad gaat!